Intentieverklaring vrijheidsbeperkende maatregelen

Vrijheidsbeperkende maatregelen zijn een zware vorm van vrijheidsberoving van een bewoner.

Daarom dient het treffen van een vrijheidsbeperkende maatregel steeds omzichtig te gebeuren en na een grondige analyse van de omstandigheden.

Uit respect voor de privacy, de waardigheid van de bewoner, de autonomie, de persoonlijke vrijheid, het bevorderen van het integrale welzijn, het bevorderen van de zelfredzaamheid, het recht op inspraak en de keuzevrijheid van de bewoner en/of zijn familie, alsook vanuit het wettelijke kader en vanuit onze bezorgdheid om op een ethisch verantwoorde wijze om te gaan met onze bewoners, willen wij vermijden dat bewoners in hun persoonlijke vrijheid worden beperkt zonder overleg en zonder een noodzakelijke indicatieverantwoording. 

Een vrijheidsbeperkende maatregel toepassen, is slechts verantwoord wanneer de voordelen opwegen tegen de nadelen en wanneer er ernstig gezocht werd naar mogelijke alternatieven.

De voordelen kunnen liggen op zowel lichamelijk (vermijden van het vallen), op psychisch (gevoel van veiligheid) als op sociaal ( niet storen van anderen) vlak.

Men kan een vrijheidsbeperkende maatregel gaan overwegen indien de gezondheid, de integriteit of het leef- en zorgklimaat ernstig geschaad worden zonder het gebruik van de vrijheidsbeperking.

Wat de vorm, de duur en frequentie betreft dient het hulpverlenend team af te wegen welke procedure het best geschikt is om het vooropgestelde doel te bereiken en bovendien het meest aangepast is aan de wensen en de noden van de bewoner. Eerst dient de minst beperkende maatregel worden uitgeprobeerd.

De vrijheid mag niet sterker en niet langer beperkt worden dan strikt noodzakelijk is.

Er dient dus een redelijke verhouding zijn tussen de vrijheidsbeperking en de schade die erdoor kan worden vermeden. 

Meer weten ? Lees verder...